In Voerendaal, Zuid-Limburg, heeft Maurice Lemans een gemengd bedrijf met 106 melkkoeien en 80 stuks jongvee. Naast gras, snijmais, suiker- en voederbieten teelt hij sinds 4 jaar luzerne als aanvulling op zijn ruwvoer. Dat bevalt goed: ‘het is een stabiel gewas, dat veel eiwit levert en goed opgenomen wordt.’
Lemans kwam samen met ruwvoerspecialist Patrick Boosten uit op luzerne. Het is als vlinderbloemige een goed stikstofbindend gewas en heeft geen bemesting nodig. Lemans: “Goed voor de navrucht en een echte puntenpakker in het GLB. Dat is niet de grote drijfveer, maar het stimuleert wel. Ik ben heel tevreden over het gewas. Ik heb jaarlijks nog nooit onder de 15 ton drogestof per hectare gezeten en het is veelzijdig inzetbaar.” Dit jaar zaaide hij 4 hectare nieuw in, waarmee het totaal op 9 hectare luzerne komt.
Stabiel in opbrengst
Het gewas doet het de afgelopen jaren goed, zowel in natte als droge periodes. Lemans: “Het is een stabiel gewas met een consistente voedingswaarde. Met een eiwitpercentage van 16 tot 20% brengt het ruim 2.550 kg ruw eiwit per hectare op. Dit maakt het een waardevolle aanvulling op het rantsoen van de koeien, en hebben we minder soja nodig zodat ons bedrijf weerbaarder wordt.”
Heel smakelijk
Luzerne is geen arbeidsintensief gewas, is de ervaring van Maurice. “Als het eenmaal staat kun je niet veel meer doen. De middelen voor gewasbescherming zijn minimaal. Zaai luzerne onder gunstige omstandigheden en gebruik eventueel een onkruidonderdrukker zoals gerst of klaver. Ik kuil de de luzerne samen met gras in of pers hem in balen. Met de balen kan ik mooi sturen in het rantsoen. De koeien vinden de luzerne heel smakelijk. Als je grove luzerne tussen het ruwvoer legt, pikken de koeien het er altijd uit. Ik weet niet wat het is, niet de suiker, want dat zit er bijna niet in.”